kimi günlerin sermayesiz çocukları
can attıkları altın yokuşları
daralan gögüsleri sıkışan taşları
bir yerden sıyrılıp kendi affıyla
müjganıma yar oluyorsa
yakaladığınız her av bayırdan aşağıya
kendinizi kandırdığınız zamansız sol sancağınızla
sağ köşe taş dibinde selamınızı çakın yeşile
yukarıda farkettirdiğiniz bencil yokuşunuzla
aşağıda her gün sotelediğiniz sol bacağınızla
geçmişte nadasa yatırdığınız kuru toprak,her avınıza yağmur olduysa bugün bastığınız yer ayaklarınızın altından kayıyorsa boşluğunuzu doldurun ki boşalasınız fırtınayla.
''Ayrılamıyoruz meliha'yla.''; üstüme attığınız toprağınızla çamurunuza ortağım
sağır'ım.
her aşağı;bayırı çıktıktan sonra?
her yukarı;yokuşuna yuvarladığın taş
her sağ; bahaneleriyle konuşan adamlar
her sol; baheneleriyle duran kör kadınlardı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder