adamlara adım atlatan koskoca iskelelere

sırf bir nisan doğru çıksın diye okuyorum bütün gün aynı noktayı benimsediğim tenimi kokladığım ölü bütün babaları suçladığım bi günde
babalarla ne zorum var aslında bilemediğim ama ben ki ölmüş bütün biçimleri gün be gün kullandığımdan bu tasvirim

sessizlik ve görünmezlik bir büyük bahanedir adamlar şarkısını söyler ve çeker gider ve sıkıntıları her oda sabahlarına yanlış geçirilmiş bir bin gecelerden ve bozulmaz adını yazdıklarından

simdi yaşlarında saat kaç

saçların sıcaktan köpüren bulaşık suları gibi ağırdığı sakallarının seyrek sayıldığı bıyıklarının olmadığı kamburunun tavan yaptığı akşam üstleri kahveleri hiç umulmazken olacak eğreti son cümleleri

şimdi tarihte saat kaç


bir iç geçirme faslı
hiç bir şeyin anı


baba olacak olamaycaklara her adam sanılanlara

benim babam ( )